Bjá¶rk. Bá¶rnin Viá° Tjá¶rnina. Zeneszám

Gaman er fyrir hin godu ba¶rn,
Ad ganga med pabba a?t ad tja¶rn.
Sja? thar la­tinn bra-bra-bra,
Og ba¶rnin skemmta ser, ha-ha-ha.

Gefa honum braud ad ba­ta a­,
Ba¶rnin hafa svo gaman af thva­.
Saddur verdur bra-bra-bra,
Og ba¶rnin skemmta ser, ha-ha-ha.

a?ti a­ holma a? ser bol,
Ungunum sa­num veitir skjol.
Allir eiga their sa¶mu sa¦ng,
Sofa undir ma¶mmu va¦ng.
Fara ad reyna ad fleyta ser,
Fa?s ad kenna theim mamma er.
Ha?n er theirra va­ta va¶rn,
Verndar og fa¦dir sa­n litlu ba¶rn.

Eitt sinn la­tinn unga eg sa?,
Auminginn villtist ma¶mmu fra?.
Sa­fellt a­ hring hann synti thar,
Og sa? hana ekki neins stadar.

Mamma vissi vel um thad,
Og a? va¦ngjunum sa­num kom thar ad.
a?ska¶p gladur vard unginn tha?,
Og a¶ruggur sinni ma¶mmu hja?.

Ef ad tja¶rnin okkar frys,
Uti er gaman ad sleda a? a­s.
Tha? er oftast a?ti svalt,
Og aumingja bra-bra tha? svo kalt,

Med kalda fa¦tur a? ka¶ldum a­s,
Kroknar stundum, deyr og frys.
Ba¶rnin harma bra-bra sinn,
Og ba?inn er sa¶gutha?tturinn.