Sissel. Nordisk Vinternatt. Sofðu Unga ástin Mín. Zeneszám

Sof?u unga astin min.
Uti regni? gr?tur.
Mamma geymir gullin ?in,
gamla leggi og voluskrin.
Vi? skulum ekki vaka um dimmar n?tur.

?a? er margt sem myrkri? veit
minn er hugur ?ungur.
Oft eg svarta sandinn leit,
svi?a gr?nan engireit.
I joklinum hljo?a dau?adjupar sprungur.

Sof?u lengi, sof?u rott,
seint mun best a? vakna.
M??an kenna mun ?er fljott,
me?an hallar degi skjott
a? mennirnir elska, missa, grata og sakna